De Grand Prix van Canada is een Formule 1 Grand Prix die steevast rond het begin van de zomer wordt gehouden. De Grand Prix van Canada wordt georganiseerd op het Circuit Gilles Villeneuve, dat gelegen is op het Ile de Notre-Dame in de St. Lawrence-rivier, die dwars door de miljoenenstad van Montréal loopt. De Grand Prix van Canada is een vaste waarde op de Formule 1-kalender.
Geschiedenis van de Grand Prix van Canada
Een Grand Prix van de Verenigde Staten staat al een tijdje op de Formule 1-kalender, maar een Canadese Grand Prix is nog afwezig. Daar moet volgens Canadese autoriteiten medio jaren ’60 maar eens een eind aan worden gemaakt. Canada, een racenatie – al zij het vooral met sneeuwscooters en stock cars – weet de Formule 1-organisatie te verleiden tot het organiseren van een Canadese Grand Prix. De allereerste Grand Prix van Canada vindt zodoende plaats in 1967.
Plaats van handeling is het razendsnelle circuit van Mosport, een echte uitdaging voor coureur en machine. Mosport wisselt in eerste instantie af met het circuit van Mont-Tremblant, ook al zo’n fascinerend circuit. Tegen het einde van de jaren ’70 weet Montréal de Formule 1 binnen te halen door ze te laten rijden op een nieuw aangelegd stratencircuit, dat naast de olympische roeibaan is gelegen.
Vanaf 1978 wordt de Grand Prix van Canada verreden op het semi-stratencircuit van Montréal. Alsof het toeval ermee speelt grijpt lokale coureur Gilles Villeneuve bij die eerste Canadese Grand Prix in Montréal de macht. De Quebecois houdt zijn hoofd koel als meerdere tegenstanders er op een dag met verraderlijke omstandigheden afvliegen of met panne op moeten geven en boekt een zeer populaire overwinning. Villeneuve, toch al een publiekslieveling, kan na die zege op eigen bodem nooit meer stuk bij het uitzinnige Canadese Formule 1-publiek.
Het circuit van Montréal wordt zelfs naar hem vernoemd, al is de aanleiding daarvoor een tragische. Gilles Villeneuve verongelukt tijdens de kwalificatie voor de Belgische Grand Prix van 1982 op de Omloop van Terlaemen in Zolder. Uit eerbetoon wordt de omloop in Montréal omgedoopt in het Circuit Gilles Villeneuve. De rampspoed is dan echter nog niet voorbij. Bij de allereerste Grand Prix op dat zogenoemde Circuit Gilles Villeneuve vindt de jonge debutant Riccardo Paletti de dood als hij tegen de stilstaande wagen van Didier Pironi aan crasht.
De Canadese Grand Prix weet zich sterk te herpakken van al die tragedie en groeit uit tot een vaste waarde op de Formule 1-kalender. Coureurs trekken graag naar het circuit van Montréal, dat een uitdaging is voor mens en machine. Vooral de remmen krijgen het gedurende een Grand Prix-weekend op het Circuit Gilles Villeneuve behoorlijk te verduren. Als er na enkele lange rechte stukken meermaals hard moet worden aan geremd, is dat een flinke aanslag op het materiaal.
Een memorabele Grand Prix van Canada is die van 1991. Williams-coureur Nigel Mansell heeft een puike wedstrijd afgeleverd en lijkt na een periode waarin zijn McLaren-rivaal Ayrton Senna dominant is geweest, eindelijk een sterke overwinning te boeken. Enkele kilometers voor de finishlijn zwaait de Britse coureur al naar het publiek, maar bij het uitkomen van de haarspeldbocht begint zijn wagen pardoes snelheid te verliezen. Boze tongen beweren dat Mansell in al zijn vreugde per ongeluk het toerental te laag heeft laten zakken, waardoor de motor zichzelf heeft uitgeschakeld. Mansells eeuwige vijand Nelson Piquet lacht in het vuistje en gaat er met de Canadese Grand Prix-zege vandoor.
In 1995 staat er een populaire winnaar op het erepodium. De Fransman Jean Alesi voldoet aan veel wensen van het Canadese publiek. Hij is vrolijk, vriendelijk en charismatisch, speekt Frans en rijdt bovendien in een rode Ferrari met startnummer 27. Dat startnummer werd in eerdere tijden gebruikt door de lokale en bovengenoemde held Gilles Villeneuve. Alesi profiteert van de pech van anderen en rijdt naar zijn eerste en enige overwinning. Dat de wedstrijd een loterij was blijkt als de twee coureurs van middenmoter Jordan mogen aansluiten op het erepodium.
Tijdens de Canadese Grand Prix van 2001 zorgen Ralf en Michael Schumacher – in die volgorde, met Ralf voor Michael – voor een unicum. De twee Duitse broers zijn de eerste familieleden in de geschiedenis van de Formule 1 die een dubbelzege boeken, al rijdt het tweetal in verschillende wagens. Ralf komt uit voor Williams, Michael rijdt bij Ferrari. De Schumachers zouden dit in latere races nog enkele malen herhalen.
Memorabel is ook de Canadese Grand Prix van tien jaar later, in 2011. Dat is namelijk de langste Formule 1 Grand Prix die ooit is verreden. Dat komt omdat de wedstrijd bijna twee uur lang wordt gestaakt. Regenval belet de Formule 1-coureurs ervan op racesnelheid de Grand Prix af te werken en zodoende wordt er geopteerd voor rode vlaggen. Als de neutralisaties voorbij zijn, levert Jenson Button een van de beste races uit zijn Formule 1-carrière af. De Britse McLaren-coureur vindt zichzelf op een bepaald moment in de wedstrijd terug op de laatste plaats. In de slotronde van de race echter, weet Button leider Sebastian Vettel nog te achterhalen. Zodoende boekt de Brit een populaire en memorabele Grand Prix-zege.
Circuit Gilles Villeneuve
Het Circuit Gilles Villeneuve is de plaats waarop de Grand Prix van Canada wordt verreden. Het semi-stratencircuit voert de rijders langs de olympische roeibaan van Montréal. Het Circuit Gilles Villeneuve werd geopend op 6 oktober 1978.
Het semi-stratencircuit van Montréal meet 4,361 kilometer, waardoor de Formule 1-coureurs 70 ronden moeten afleggen om tot een Grand Prix-afstand van 300 kilometer en één extra ronde te reiken. Het Circuit Gilles Villeneuve biedt plaats aan 100.000 toeschouwers.
