De Grand Prix van Frankrijk is een Formule 1 Grand Prix die steevast in de zomertijd wordt verreden. De Grand Prix van Frankrijk wordt georganiseerd op het Circuit Paul Ricard, dat in het diepe zuiden van Frankrijk, vlakbij de Côte d’Azur is gelegen. De stad Marseille ligt enkele tientallen kilometers westwaarts van het Circuit Paul Ricard. De Grand Prix van Frankrijk is een van de oudste Grands Prix, maar desalniettemin tegenwoordig niet meer één van de vaste waarden.
Geschiedenis van de Grand Prix van Frankrijk
Dat is in de beginjaren van de Formule 1 wel anders. Het uitdagende circuit van Reims-Gueux organiseert in het allereerste Formule 1-seizoen de eerste Grand Prix van Frankrijk. Reims-Gueux wisselt een paar keren af met Rouen-les-Essarts, ook al zo’n fascinerende baan. Jarenlang wisselen Reims en Rouen de organisatie van de Franse Grand Prix, die niet weg te slaan is van de Formule 1-kalender, af. Pas in 1965 is er met Clermont-Ferrand een derde partij, in 1967 wordt er naar het legendarische circuit van Le Mans uitgeweken. Wel maken de Formule 1-deelnemers gebruik van het kortere circuit van de 24-uursracebaan.
Ook het Circuit Paul Ricard, dat is gelegen bij het dorpje Le Castellet, mengt zich in de organisatie van de Franse Grand Prix. In 1971 is het voor de eerste keer de beurt aan het Zuid-Franse dorpje, dat een glooiend circuit met snelle bochten en een lang recht stuk presenteert. Gedurende de jaren ’70 en ’80 krijgt Le Castellet, oftewel Paul Ricard, te maken met het circuit van Dijon-Prenois. Ook daarop wordt een aantal keren de Franse Grand Prix verreden. Eén van de meest memorabele edities van de Franse Grand Prix op Dijon-Prenois vindt plaats in 1979. Renault-coureur Jean-Pierre Jabouille wordt de eerste Formule 1-coureur ooit die een Grand Prix wint met een turbomotor, maar nog meer aandacht gaat uit naar het taaie duel dat Gilles Villeneuve en René Arnoux uitvechten om de tweede plaats. De Canadese publiekslieveling Villeneuve gaat uiteindelijk met die felbevochten tweede stek aan de haal.
Vanaf 1985 heeft Paul Ricard, zij het kortstondig, het rijk alleen. Tot aan 1990 mag het circuit in Le Castellet de Franse Grand Prix onafgebroken organiseren. In de laatste jaren van Paul Ricard boekt thuisrijder Alain Prost de ene zege na de andere. Het maakt niet uit in welke wagen hij racet: voor zowel McLaren (1988, 1989) als Ferrari (1990) rijdt Prost als eerste onder de finishvlag door. In 1990 heeft Prost tegenstand van een wel heel bijzondere concurrent: Ivan Capelli rijdt zonder te stoppen voor nieuwe banden naar de finish en lijkt de race zeer onverwachts te gaan winnen, tot Prost hem in de slotfase ternauwernood weet te achterhalen.
In 1991 wordt er gewisseld naar het nieuwe circuit van Magny-Cours, wat door de Formule 1-rijders en teambazen gekscherend het biljartlaken wordt genoemd. Magny-Cours ligt op het platteland, ver verwijderd van steden en dorpen en is moeilijk bereikbaar. Met het circuit is echter niet veel mis. Fraaie races worden er afgewerkt in 1999, wanneer regenval strategieën in de war gooit en zodoende Jordan-rijder Heinz-Harald Frentzen de kans gunt een populaire zege te boeken, of 2000, wanneer David Coulthard al zwaaiend met zijn middelvinger in duel gaat met Michael Schumacher.
Schumacher is een rode draad in het verhaal van de Franse Grand Prix. De Duitser lijkt een zesde zintuig voor het circuit Magny-Cours te hebben, want hij wint er te pas en te onpas. In 1994, 1995, 1997, 1998, 2001, 2002, 2004 en 2006 komt de Duitser als eerste over de eindstreep. Bovendien levert de zege van 2002 hem zijn vijfde wereldtitel op. Een zeer bijzondere prestatie, aangezien de Franse Grand Prix altijd vóór de zomerpauze plaatsvindt.
Na de Franse Grand Prix van 2008, die wordt gewonnen door Felipe Massa, verdwijnt de Franse Grand Prix voor langere tijd van de Formule 1-kalender. Magny-Cours is niet winstgevend, er komt amper publiek op af en het gebrek aan goede Franse coureurs is daar mede debet aan. Toch wordt er geregeld gesproken over een terugkeer naar Frankrijk, zeker wanneer Romain Grosjean podiumplaatsen scoort. In 2018 mag Frankrijk eindelijk weer een Formule 1 Grand Prix organiseren. Omdat er in de tussentijd geen ander geschikt circuit is gevonden, wordt de trek naar Le Castellet wederom ingezet. In 2018 vindt zodoende de eerste Franse Grand Prix op het Circuit Paul Ricard plaats sinds 1990. Lewis Hamilton gaat met de winst aan de haal, iets wat de Britse recordkampioen herhaalt in het Formule 1-seizoen 2019.
Circuit Paul Ricard
Het Circuit Paul Ricard is de plaats waarop de Grand Prix van Frankrijk wordt verreden. Het permanente circuit, dat vanwege haar verschillende lay-outs op meer dan honderd manieren kan worden verreden, werd geopend op 19 april 1970, ruim een jaar voordat de eerste Franse Grand Prix er plaatsvond.
Het permanente circuit van Le Castellet meet 5,842 kilometer, waardoor de Formule 1-coureurs 53 ronden moeten afleggen om aan een Grand Prix-afstand van 300 kilometer en één extra ronde te voldoen. Het Circuit Paul Ricard biedt plaats aan 90.000 toeschouwers.
