De Grand Prix van Mexico is een Formule 1-race die meestal tegen het einde van het seizoen wordt georganiseerd. De Grand Prix van Mexico wordt verreden op het Autodromo Hermanos Rodriguez, een circuit dat middenin de drukke hoofdstad Mexico-City is gelegen.
Geschiedenis van de Grand Prix van Mexico
Als het wereldkampioenschap Formule 1 in de beginjaren ’60 goed en wel op poten staat, is het tijd om uit te breiden. Er wordt wereldwijd gekeken naar gegadigden om Formule 1 Grands Prix te organiseren en daarbij wordt de nationaliteit van de Formule 1-coureurs ook in het achterhoofd gehouden. Immers, voor een lokale held juichen de toeschouwers normaliter harder dan voor minder bekendere buitenlanders. In de persoon van Ricardo Rodriguez, een piepjonge coureur, is er een lokale held.
Zodoende wordt de trek naar Mexico ingezet. In 1962 wordt er vast een oefenrace gehouden op het circuit van Magdalena Mixhuca, per 1963 mag dat asfaltlint de Grand Prix van Mexico organiseren. De vliegende Schot Jim Clark kan duidelijk goed overweg met het circuit, dat op bijzondere hoogte is gelegen. Veel Europeanen hebben moeite met hun ademhaling omdat ze een zuurstofrijkere lucht zijn gewend. Zodoende is de Grand Prix van Mexico vanaf het begin af aan een ware uitputtingsslag. Voor Rodriguez kunnen de Mexicanen helaas niet lang juichen. Hij verongelukt, nota bene op het circuit in de Mexicaanse hoofdstad.
De Grand Prix van Mexico vormt voor meerdere coureurs een hoogtepunt in hun carrières. Denk aan John Surtees, die in 1964 dankzij andermans misfortuin en een late teamorder te elfder ure het wereldkampioenschap op zijn naam schrijft of Richie Ginther, die in 1965 zijn enige en Honda’s eerste Grand Prix in de Formule 1 wint. Na een derde zege van Jim Clark in 1967 strijden Graham Hill, Jackie Stewart en Denny Hulme om de titel van 1968. De eerstgenoemde gaat ermee vandoor.
Formule 1 aardt echter een beetje té goed in Mexico en als er een nieuwe lokale held opstaat, Pedro Rodriguez – de broer van Ricardo –, slaat de vlam in de pan. Tijdens de Mexicaanse Grand Prix van 1970 komen er liefst 200.000 mensen op het circuit af in de hoop een glimp van Rodriguez op te vangen. De race moet er zelfs door worden uitgesteld, want de organisatie weet het publiek niet in bedwang te houden. Regerend kampioen Jackie Stewart komt tijdens de race zelfs in aanraking met een loslopende hond.
Als Rodriguez in 1971 verongelukt, wordt er direct een streep door de Mexicaanse Grand Prix gezet, ondanks dat de autoriteiten verbetering hebben beloofd. Toch blijft de uitdagende baan van Magdalena Mixhuca, die in de jaren ’80 wordt omgedoopt tot Autodromo Hermanos Rodriguez – het circuit van de broers Rodriguez – in het achterhoofd aanwezig. Meerdere pogingen om de Mexicaanse Grand Prix terug te krijgen op de Formule 1-kalender mislukken, tot het in 1986 wél raak is.
De Formule 1 keert terug op het circuit dat inmiddels als Autodromo Hermanos Rodriguez door het leven gaat en levert een pareltje van een wedstrijd op, welke verrassend wordt gewonnen door Benetton-coureur Gerhard Berger. Het is Bergers eerste Grand Prix-overwinning. In de daaropvolgende jaren is Mexico een vaste gast op de Formule 1-kalender. Nigel Mansell en Alain Prost tonen zich slagvaardig in de Mexicaanse hoofdstad door beiden tweemaal te zegevieren.
De Mexicaanse Grand Prix snijdt zichzelf echter op meerdere manieren in de vingers. Zo heeft het te maken met stevige luchtverontreiniging, waardoor organisaties zich afvragen of de Formule 1 Grand Prix in 1992 überhaupt wel door moet gaan. Daarnaast wordt de hoofdstad bezig gehouden door criminaliteit. Voor 1993 wordt besloten om de Grand Prix van Mexico van de kalender te verwijderen.
Zoals zo vaak het geval met een uitdagend circuit in een autosportgek land, komt de discussie of het circuit misschien toch moet terugkeren op de kalender, vroeg of laat weer naar boven. De puike prestaties van de Mexicaanse coureur Sérgio Pérez doen de rest. Voor 2015 wordt er een akkoord beklonken met de Formule 1-organisatie om op een herziene versie van het Autodromo Hermanos Rodriguez te racen.
De Mexicaanse Grand Prix staat sindsdien op de Formule 1-kalender en is niets minder dan een doorslaand succes. Jaarlijks komen er meerdere honderdduizenden Mexicaanse racefans op het spektakel af en iedere fan probeert op zijn of haar manier lokale held Pérez naar voren te schreeuwen. Pérez’ teammaat Max Verstappen blijkt vooralsnog echter het meest succesvol in Mexico: hij wint de Mexicaanse Grands Prix van 2017, 2018 en 2021.
Autodromo Hermanos Rodriguez
Het Autodromo Hermanos Rodriguez is de plaats waarop de Grand Prix van Mexico wordt verreden. Het permanente circuit, gelegen in een stadspark van Mexico-City, werd geopend op 20 november 1959.
Het permanente circuit van Mexico-City meet 4,304 kilometer, waardoor de Formule 1-coureurs 71 ronden moeten afleggen om tot een volledige Grand Prix-afstand van 300 kilometer en één extra ronde te reiken. Het Autodromo Hermanos Rodriguez biedt plaats aan 150.000 toeschouwers.
